کمبود چسب نواری رنگی عامل اصلی شکسته شدن شیشه های پایتخت

اختراع چسب نواری رنگی به طور کلی به چسب ها، ترکیبات چسب یا صفحات یا پوشش های چسب مربوط می شود.

مخصوصاً چسب های قابل انرژی، صفحات یا پوشش های چسبنده، ترجیحاً نامحلول در آب و معمولاً خشک نمی شوند.

اختراع من ادامه بخشی از درخواست قبلی من است،  برای چسب ها به شکل ورق یا مانند آن و روش ساخت آن.
در حالی که اختراع من دارای یک زمینه کاربردی گسترده است.

اما آن را برای تولید پوشش ضد چسب برای محدود کردن استفاده از اسپری مواد تکمیل کننده مایع، مانند، به عنوان مثال، لاک ها یا مواد رنگ آمیزی مورد استفاده در عملیات در بدنه خودرو، کاربرد عجیبی یافته است.

رنگ‌فروشی‌ها و بنابراین توصیف «ارتباط» اختراع با چنین عمل و محصولی را راحت می‌دانند، با این حال، فهمیده می‌شود.

که چنین زمینه‌هایی با توصیف خاص صرفاً برای توضیح نمونه‌ای از کاربرد این اختراع در چندین فاز آن، علاوه بر سایر مراحل جدید که ممکن است ظاهر شود یا در ادامه به آنها اشاره شود.

در کارهایی که به طور خاص در بالا ذکر شد، مواد بهبود یافته من ممکن است مستقیماً به عنوان پوشش v یا به عنوان یک ماده چسبنده برای نگه داشتن پیش بند کاغذی محافظ یا ماسک در برابر سطوحی که روی آنها لاک، رنگ، اسپری رنگ اعمال نمی شود، استفاده شود.

اسپری اورلاک مانند، مثلاً پنجره‌های شیشه‌ای، روکش‌های داخلی، تشک‌های لاستیکی، تخته‌های در حال اجرا، قطعات فلزی روشن و به طور کلی مواد بسته‌بندی و مانند آن.

مقدار کمی چسب برای اطمینان از تماس با بزرگترین قطر نمونه مورد نیاز است و مراقبت بیشتری در شکل گیری مسیر هدایت مورد نیاز است.

استراتژی اصلی لایه برداری مکانیکی این است که از نوارهای چسب برای چسباندن دو طرف ورقه گرافیتی و نوارهای مکرر برای به دست آوردن لایه های نازک گرافن استفاده کنید.

ابتدا از پلاسمای اکسیژن برای خشک کردن سطح HOPG و برای تهیه مربع های گرافیتی با اندازه های مختلف از 20 میکرومتر تا 2 میلی متر و با ضخامت حدود 5 میکرومتر استفاده می شود.

سپس، ساختار بر روی یک زیرلایه شیشه ای با یک لایه مقاوم به نور ضخیم و تازه فشار داده می شود و سپس پخت می شود.

ثالثاً، از نوار چسب برای جدا کردن مکرر تکه‌های گرافیت از مزاها استفاده می‌شود و سپس فترزیست با استون همراه با فراصوت حل می‌شود تا لایه نازک باقی‌مانده از گرافیت آزاد شود.

در نهایت، یک ویفر سیلیکونی در استون فرو می‌رود تا لایه نازک گرافیت را بگیرد. گرافیت با لایه‌های کمتر از 10 (یا به نام گرافن چندلایه) بر روی سطح سیلیکون به دلیل واندروالس و نیروهای مویرگی جذب می‌شود.