پلاستیک‌ها یکی از مهم‌ترین مواد فنی در حال حاضر هستند، اما با مجموعه‌ای از مشکلات زیست‌محیطی مانند میکرو و نانوپلاستیک‌ها یا نرم‌کننده‌های آن‌ها همراه هستند که در سال‌های اخیر به طور فزاینده‌ای ظروف پلاستیکی آشپزی مطرح شده‌اند.
در حالی که مطالعات بسیاری وجود دارد که بر روی میکروپلاستیک ها (MPs) که از طریق مواد غذایی تولید شده به صورت تجاری وارد بدن انسان می شوند تمرکز دارند تقریباً هیچ یک از MP ها را در نظر نمی گیرد.
ما از طریق غذاهای خانگی ساخته شده با ست ظروف پلاستیکی آشپزخانه مانند کاسه مخلوط کن مصرف می کنیم.
برای بررسی این موضوع، نمونه هایی با قرار دادن کاسه های پلاستیکی مختلف ساخته شده از اکریلونیتریل، بوتادین،استایرن (ABS)، پلی پروپیلن (PP)، ملامین، پلی اتیلن (PE)، پلی استایرن (PS) و استایرن،اکریلونیتریل (SAN) در معرض مکانیکی به دست آمد.
تنش و سپس از طریق طیف سنجی مادون قرمز تجزیه و تحلیل شد. این نه تنها این سوال را مطرح می‌کند که آیا میکروپلاستیک‌ها در مواد غذایی گنجانده می‌شوند.
بلکه تا چه حد محصولات تخریب تولید شده توسط تنش حرارتی در یک کوره می‌توانند نقش سم‌شناسی را ایفا کنند. محصولات تخریب توسط تجزیه در اثر حرارت تولید و پس از آن با استفاده از طیف سنجی جرمی کروماتوگرافی گازی محصولات پلاستیکی آشپزخانه ۱۴۰۱ تجزیه و تحلیل شدند.
تفاوت هایی در تعداد ذرات میکروپلاستیک ساییده شده توسط انواع مختلف پلاستیک وجود داشت که بیشترین آن شامل ملامین (898 ذره) و کمترین آن از پلی اتیلن با چگالی کم (331 ذره) بود.
همچنین تفاوت هایی در تعداد و ارتباط محصولات تخریب حرارتی برای پلاستیک های مختلف وجود داشت، به طوری که ارزیابی سم شناسی انسانی باید در کار بعدی ظروف پلاستیکی مورد ارزیابی قرار گیرد.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.