ارده سفید توسط ترک‌های عثمانی، از جمله نسخه‌ای مبتنی بر کنجد، پذیرفته و توسعه یافت و در سراسر امپراتوری آنها گسترش یافت.
ارده فلوس را می توان در طعم های معمولی و پسته ای یافت و مارک هایی با گواهی حلال یا کوشر وجود دارد.
نسخه مشابهی از ارده پسته ای در شمال هند رایج است. کمی متراکم تر است و اغلب پاتیسا یا سوهان پاپدی نامیده می شود.
در آشپزی چینی، آب نباتی به شکل نخ شبیه پیسمانیه یا ارده پشمک که به آب نبات ریش اژدها معروف است.
به عنوان میان وعده یا دسر مصرف می شود.
ارده آفتابگردان یک محصول شیرینی پزی محبوب و پرطرفدار مخصوص کشورهای اروپای شرقی است.
ارده معمولی در طول تاریخ از دانه های کنجد در خاورمیانه و شمال آفریقا تولید می شده است.
اما در تولید ارده در اروپای شرقی به دلیل وجود زیاد آفتابگردان در این منطقه و طعم قابل مقایسه محصول نهایی، دانه کنجد تا حد زیادی جای خود را به تخمه آفتابگردان داده است.
با توجه به اهمیت هزینه مواد اولیه در صنایع غذایی، استفاده از تخمه آفتابگردان در تولید ارده ممکن است در سراسر جهان مورد توجه قرار گیرد زیرا امکان کاهش قابل توجه هزینه های تولید را فراهم می کند.
با این وجود، اگر ارده آفتابگردان به وعده خود مبنی بر تبدیل شدن به یک جایگزین مقرون به صرفه برای ارده دانه کنجد در مقیاس جهانی عمل کند، باید تکنیک های جداسازی و ذخیره روغن کامل شود.
ارده را می توان در اغذیه فروشی ها و فروشگاه های محلی قومی هندی، یهودی، عرب، ایرانی، یونانی و ترکی یافت.
این به طور فزاینده ای توسط رستوران های سطح بالا در برخی مناطق ارائه می شود.
علاوه بر واردات، ساخت ایالات متحده است و بزرگترین تولید کننده آن از بروکلین است. جویوا.
ارده آفتابگردان یک محصول شیرینی پزی محبوب و ارزشمند در کشورهای اروپای شرقی است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.